
Eén van mijn grootste krachtbronnen is een stevige wandeling op mijn uppie.
Liefst in de vrije natuur, al doet een wandeling in het park of door de stad me ook altijd deugd.
Ik voel me vrij wanneer ik alleen wandel. Vrij om mijn eigen stappen te volgen. Mijn intuïtie. Vrij om te gaan en staan waar ik wil. Vrijheid in al zijn grootsheid of eenvoud.
Het raakt het me telkens diep waar je je allemaal over kan verwonderen wanneer je rondwandelt.
Duizelingwekkende natuurpracht in al zijn eenvoud. Een inspirerend natuurlijk ritme, met al zijn radartjes en schakeltjes perfect op elkaar afgestemd. Een systeem dat sinds miljoenen jaren bestaat, lang vóór ons en vast nog lang nadien.
Mijn innerlijke verwonderingsbron stroomt tijdens het wandelen geregeld over. Ik geraak in vervoering, absorbeer de natuurlijke wereld als een spons en lijk te verdwijnen in de heerlijke nietigheid van het bestaan.
Herken jij dat, dat je helemaal overweldigd kan geraken door de natuur?
Comments